Over relatie Christenen en Joden
Vele eeuwen is er en relatie geweest tussen Joden en Christenen, die uitmondde in de “Showa” de massamoord van zes miljoen Joden door de Nazi’s. Hoe dit kon gebeuren wil ik me niet al teveel over uitweiden. Wel kan ik nu beschrijven, dat door de vele ontmoetingen in Israel, gesprekken met veel vrienden in Kibutz Lohame Ha Ge-'Taot en de vele lezingen en discussies, het voor Christenen in het algemeen beter is om zeer terughoudend te zijn als het gaat over een bepaalde mening over Joden in het algemeen.
Laten we eerst naar ons zelf kijken en onze wereld dan maar zelf verbeteren. Dit zegt niet zomaar dat je kritiekloos moet zijn over de spanningen in het Midden Oosten, waar in het verleden “Europa” voldoende aan heeft bij gedragen. Voor de tweede wereldoorlog tot zeker drie jaar daar na waren de Joden in Nederland stateloze burgers, die wel netjes hun belastingen moesten betalen en de mannen hun dienstplicht moesten vervullen. Ook waren er perioden dat Joodse Nederlanders bepaalde beroepen niet mochten uitoefenen. De bouw van concentratiekamp Westerbork was geen Duits product, daar dit in de dertiger jaren gebouwd was door Nederlanders namens de Nederlandse Staat, omdat Joodse vluchtelingen uit Nazi Duitsland niet toegestaan was zomaar ergens in Nederland te vestigen, op een paar uitzonderingen na. Dit gebeurde ook op andere plaatsen wereldwijd. Bijvoorbeeld in de Sovjet Unie werden Joden zwaar vervolgd, tijdens de zgn. Pogroms, behalve in een kleine streek in Siberië, dat door de Sovjets ingesteld was als een Joods tehuis. In het Palestina van begin vorige eeuw waren het gelukkig de Islamitische Turken, die de Joden bescherming boden en hun de vrijheden gaven, wat elders niet mogelijk was. En dat was het starten van een normaal leven, het kopen van gronden en beroepen uitoefenen, wat nergens voor hen in Europa was toegestaan. Na 1918 werden de Britten de baas in Palestina. Voor velen was dit het einde van veel vrijheden. Vrije emigratie naar gronden, die door het Joods Nationaal Fonds, waren aangekocht, mochten niet meer vrij gebruikt worden en de bevolkingsgroepen werden tegen elkaar opgezet. Jammer, daar voor 1918 Joden en Arabieren elkaar tot steun waren. Veel nieuwe emigranten werden teruggestuurd en opgesloten in Britse concentratie kampen. Vooral na de Tweede Wereldoorlog was dit, tot de oprichting van Israel, het geval. Nu nog menen veel Christenen dat de Joden gestraft moeten worden, daar velen van hen Christus niet als de Verlosser erkennen. En nog erger, dat het Christelijk Geloof maar dan opgelegd moet worden, daar het Joodse Geloof met het heidendom vergeleken wordt. Het Jood zijn betekend dat je behoort tot het Joodse Volk, waar je nooit meer vanaf komt. Het geloven is een andere zaak, waar we respect voor dienen te hebben. In Israel is een volledige Godsdienstvrijheid. Het bedrijven van zending is beter af te raden. Zelfs Christelijke reislijders/sters vertelden me, dat regelmatig een Nieuw Testament, in het Engels, stiekem op hun plaats wordt geschoven. Vaak heeft er mee te maken dat men aan de buitenkant van de mens niet kan zien, tot welke bevolkingsgroep en/of religieuze groepering behoort. Tevens hebben alle erkende reislijders in Israel een zware opleiding gehad met o.a. Christen-, Jodendom, Islam, Cultuur en Geschiedenis. We mogen de huidige Joden niet straffen, omdat gene wat tweeduizend jaar geleden gebeurd is. Zie het zelfde, dat wij ook niet gestraft worden om de slavenhandel die Hollanders wereldwijd gepleegd hebben. Vooral Joden zijn door hun geschiedenis teleurgesteld in de rest van de wereld en hebben maar een wens: “ Behandel ons alstublieft als gewone mensen”. Of zijn al deze vervolgingen uit Jaloezie, daar het Joodse Volk het Volk van God is.
Van wat ik nu schrijf is uit respect voor anderen. Ik heb mijn geloof, waarin Jezus de Verlosser is en dat hij ons een doorkijk heeft meegegeven over Zijn Volk.
Maak jouw eigen website met JouwWeb